Is de biodiversiteit gebaat bij niets doen?

Natuur zoals heide en bloemrijke graslanden zijn oorspronkelijk ontstaan door begrazing door grote, wilde grazers en zijn doorheen de tijd behouden door landbouwactiviteiten. De restanten van deze natuur liggen nu in natuurgebied, maar ze hebben nog altijd een beheer nodig dat refereert naar vroeger. Zonder beheer evolueren deze mooie natuurtypes immers spontaan naar bos. Door niets te doen zou je dus heide en graslanden én al hun geassocieerde soorten verliezen.

Bovendien is de biodiversiteit ook in veel van onze natuurgebieden gedaald door menselijke verstoringen zoals versnippering, vermesting, verzuring en klimaatverandering.  Gepast beheer is nodig om de biotopen en hun soorten te behouden, alhoewel dat voor sommige kwetsbare soorten erg moeilijk is.

De natuur heeft dus vaak baat bij wat beheer, wat dynamiek. En zo is het ook in een tuin. Om bloemenweides, plantenborders en biodiverse gazons te behouden is beheer nodig. In veel tuinen zijn de bodem en de omstandigheden niet heel erg natuurlijk en kunnen enkele “kosmopolitische” soorten hiervan profiteren. In die omstandigheden is de natuur vaak niet echt gebaat bij “nietsdoen”. Meestal is een vorm van ingrijpen nodig om tot een biodiverse tuin te komen.

Van zomaar overal ‘het gras te laten groeien’ zijn we dus niet zo’n fan. Het oogt niet verzorgd in een tuin, en de biodiversiteit is er vaak niet gebaat bij. Lees er meer over in ons artikel ‘Waarom krijg je vaak geen bloemrijk graslandje enkel door je gras niet meer te maaien?‘.

Maar er is natuurlijk weer een ‘maar’. Niet alle biotopen moeten intensief beheerd worden. Ruigtes (vb. langsheen een vijver) en bossen moet je veel minder beheren. Alles hangt dus af van welke biotopen je in je tuin hebt. De tuin deels met rust laten is zeker een goede optie, maar om de biodiversiteit in zijn geheel te verhogen mag er best wat gewerkt worden in de tuin!